Als de zwarte fee, jou koestert aan haar borst
In grote eenzaamheid,ze laat je niet meer los
Want steeds weer fluistert ze in jou oor
Wat je in jou leven verloor
Opnieuw beleef je weer die ondragelijke pijn
Van oneindig alleen zijn
Maar dan mijn vriend
Voel mijn warmte en mijn gloed
Hoe deze stroomt in jou bloed
Voel mijn kracht en vergeet jou smart
Ga voor een nieuw begin
Kom mijn vriend , echt het heeft zin
Laat de zwarte fee maar gaan
Deze heeft nooit bestaan !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten