Welkom

Welkom in de Emotions Gallery van Thea Roelofs.



Thea Roelofs Art Gallery

Ga naar: Schilderijen Thea Roelofs Art Gallery



Thea Roelofs China Gallery

maandag 1 november 2010

Wijsheid.

Altijd ben ik een mensen mens geweest.
Ik werkte in de modebranche, en klede
met liefde voor mijn vak, vrouwen mooi aan.
Zovaak heb ik huilende vrouwen,
in de paskamer gehad
Over hun nog te dikke buik,
na hun zwangerschap

Of over hun onuitgesproken kommer
en smart. Maar ook als ze vonden,
dat ik een leuke kleur lipstick op had.
Latere gesprekken aan de koffietafel,
in mijn mooie zaak
Hoorde ik geheimen, zoals het leven ze maakt

Nee, niemand maakt me nog iets wijs
Het leven heeft voor iedereen zijn prijs
Zovaak is het anders, als wat je ziet.
Maar ik zeg alleen, probeer toch dat je geniet
Het leven is te kort, om treurig te zijn
En ach, wij mensen zijn maar zo klein!!

THEA ROELOFS 31-8-2010

Vlinder

Een rupsenpop hangend
aan een boom
Wachtend tot hij zich
ontpoppen kan
Tot een vlinder zo schoon

Hij gaat fladderen
van bloem tot bloem
En soms, heel soms
Kust hij lichtelijk
een mensenarm
En raakt hij even in de ban

Van geuren hem zo vreemd,
en toch zo vertrouwd
Omdat de mens ook,
van vlinders houdt
Ze koesteren elkaars schoon
O, lieve vlinder
Leef jou vlinders droom!!

THEA ROELOFS 13 okt. 2010

Paradox

Als ik lang thuis zit, wil ik weg
Eindelijk mijn koffers pakken,
en lekker weg.
Er valt een last van mijn schouders,
Op weg naar Schiphol
Eindelijk heerlijk, niets is meer te dol.
Andere landen andere zeden
Mooie Wereldsteden.

Maar dan opeens, plotsklaps
mis ik mijn dierbaren van thuis
Begin ik te denken,
wat doe ik toch zover van huis?
Waarom wil ik toch altijd weg?
Het is net of een stem zegt,
Je geliefden zitten thuis
Kom op, wat doe je zover van huis

Ik vraag mijn echtgenoot,
het is misschien wel idioot,
maar kun je een stukje reis annuleren
Ik zou het heel erg waarderen
als we sneller naar huis konden gaan,
IK mis mijn zoon, en mijn dieren,
wel te verstaan

Al het dierbare heb ik daar thuis
Asjeblieft lieve Man, breng me weer thuis

THEA ROELOFS 1-9-2010

In memoriam Black-boy

Hij was me zo lief.
mijn dierbare shetlandruin,
zo vrolijk en sportief
Hij en Beauty-girl, waren
Samen geboren op een wei.

Toen kocht ik ze allebei
Ik heb zo genoten van deze twee,
veelal vrolijk, soms gedwee.
Tot dat blacky werd hoefbevangen
en hij stil stond in de wei

We haalden er een dierenarts erbij
Deze vertelde, dat ik beter Blacky
kon laten inslapen, De man was arrogant,
ons vond hij ook domme schapen.

Ik heb gehuild, gebedeld, en getierd,
De man vertrok geen spier
Ja we waren dom en naïef
en deden toch maar wat hij ons ried

Maar nog steeds na 15 jaren,
en heel wat jaren meer ervaren
wordt ik misselijk van verdriet
en ben ik woedend en niet te bedaren,
Met hoefbevangenheid hoeft een dier,
niet dood.

Deze dierenarts was een malloot.
Beauty miste Blacky zo,
dat ze een plank uit de stal,
Opat als brood.

Nooit is Beauty meer hetzefde geworden
Lang niet meer vrolijk, en altijd huid problemen
Wel nog steeds gesteld op mij
Ook al heeft ze nog vijf andere pony,s
aan haar zij.
Toch staat Beauty in de stal graag alleen
in haar dromen, heeft ze dan,
Misschien Black-boy om haar heen.

.........Vergeef onze domheid Blacky.

THEA ROELOFS 12 july 2010
Het zijn de mensen die falen tegen over een dier zo sorry!

Hengelo

Hengelo is niet mijn geboortestad
Daar ik een buitenlandse moeder had
Wel heb ik hier mijn jeugd, deelwijze
verbracht, en ik kan U zeggen.
Hengelo is een leuke stad

Reuze gezellig op woensdag
Ook s,avonds heerlijk druk
Steevast naar kolstee voor
koffie of ijs.
Ergens een patatje eten
Samen met Reini Deijs

Ook Leni Jansen was mijn
beste vriendin
Helaas ook uit het oog verloren,
Maar we hadden veel plezier met
de solex van Gerrit, waarmee ik reed
tegen de muur.

Met Jan en Ans en Fredine v.d. kreeft
Samen hebben we veel lol beleeft.
Bij de Roeti toeti dat was gijn
Aansluitend naar de Twenti Seven
Als af sluitings lijn
Ja jongens dat was eindeloos leuk
Zorgeloos plezier,zonder peuk,
Alleen dansen , dat was echt leuk.

THEA ROELOFS 1 aug. 2010

Floris

Het was op een regenachtige
zondagmorgen,
toen ik hem vond
Een klein hoopje ellende,
en oogjes zo groen, en rond.

Ik was gelijk helemaal van de kaart
en om deze kleine pluizebal
te redden, was me veel waard.
We gingen naar de buren
om wat kattenbrokjes te vragen

En gingen toen dit kleine katertje
op onze zolder dragen.
Hij moest ook een naam krijgen
We noemden hem Floris
omdat dit zo leuk klingt

En dit kleine katje werd mooi,
en flink
Op de Nijkamphoeve voelde
hij zich thuis.
En al gauw ving hij een muis,

en legde deze voor mijn voeten
Het was floris zijn troffee aan mij
De volgende dag lei hij nog een
muisje erbij.
Helaas na dit tweede muis avontuur,

Was ons geluk nog van korte duur
Floris ging over straat
en die onverlaat reed hem
voor onze ogen dood
Floris mijn baby - katje,

ik vergeet je nooit

THEA ROELOFS 15juni2010

Een vriend

Hij was een vriend van mijn vader
En ook speelde hij prachtig accordeon
Heel soms, dansten mijn ouders,
vrolijk op zijn song
Wij hielden thuis veel van muziek
En zongen en floten, vaak bij de afwas,
Een hoog lied

De vriend van mijn vader
Was al zeven jaren verloofd
Maar plotseling was de liefde,
Van zijn verloofde gedoofd
Ze wilde hem opeens niet meer
En de vriend begreep helemaal niets meer

De accordeon bleef staan in de hoek
De vrolijkheid was ookal zoek
Dit was het begin van een einde
En je zag hoe hij weg kwijnde
Hij werd ouder en ouder, en ook nog kaal
Nee, nooit ging hij met een andere vrouw,
aan de haal.

Het leven had hem gebroken!
En dat is de moraal, van dit waar gebeurd verhaal!

THEA ROELOFS 17 aug. 2010

Zonnekind

Zachtjes deint een bloem,
op de wind.
Kom hier, mijn lief zonnekind
Pluk me, en zet me in jou huis.
Want bij jou voel ik me thuis.

Met mijn mooie kleuren
zal ik jou hart verwarmen
En jij geeft me water
zodat ik niet verdorst
Kom lief zonnekind
Laat me niet meer los.

Jou stralen zullen me omarmen
En ik geef je vreugde
Voor dit moment
Kom lief zonnekind
Zo dat ik kan geuren
Vol harmonie, zo ongekend

THEA ROELOFS 17 okt.2010

Weet je,

Weet je, soms ben ik voorbarig en snel.
Vaak laat ik direct mijn gevoel zien,
en dan raak ik in de knel.
Mensen snappen dit eenvoudig niet.
Dit is Nederland, daar doet men dat niet.
Vaak ook weten ze met mij geen raad,
Vinden ze me apart, of te gemaakt.

Denken ze: Met die dus wel.
En dan kom ik weer in de knel
Omdat ,dat totaal anders is.
En ik vind het een compleet gemis
van socialisering en vriendelijkheid.
Soms een aanraking, eventjes hup vooruit
Waar zijn die mensen?
Zijn die soms de Wereld uit?

Ach ja, ik vergat even, we zitten in de Gooise tijd
De Kakkers die Kakkers willen zijn ten spijt.
Neen, een Kakker ben ik dus niet,
en dat zeg ik ook subiet.
Want ik heb wel.
En een kakker dus niet!!

THEA ROELOFS 18-10-2010

Sinterklaas

Het was sinterklaasavond in december
Met veel sneeuw en ijs
De schemerlampen branden,
En gezelligheid kende geen prijs

Mijn vader deed nog gauw wat kolen
In de haard
Want de kado,s lagen klaar
En ons kinderen was dat heel wat waard

Maar plotseling kreeg sinterklaas
Een ander verhaal.
Plotseling was er heel veel kabaal
Mijn Vader sloeg met de kolenkit
Door het glas van de haard

Mijn Moeder begon te huilen
En sinterklaas was haar niets
meer waard
Wij kinderen werden ook bang
En vroegen: Mammi wat nu dan?

Ze zei: We worden nu allemaal vergast
Maar m,n Vader zei, zo erg is het niet.
Weet je, ik rijd even naar zwarte piet
Die heeft vast wel glas in zijn buis
Ik kom zo direkt weer thuis

Mijn Pa, was een man van woord
En deed zoals het hoort
Hij fixste alles heel snel
En plotseling was alles in orde
Zo wonderlijk wel

Nooit heb ik deze sinterklaas vergeten
De avond werd nog gezellig en fijn
Met mooie geschenken en liefdevol
.............Samen zijn!

THEA ROELOFS 3 aug. 2010

Mijn vriend Willie

Was de eerste man waarmee ik
toekomstplannen had
Helaas had hij ,,zonder dat ik het wist”
In elke Stad een andere schat.

Hij lag op zijn knieen
Om mij te vertellen
Hoeveel hij van me hield
En ik naive en onbezonnen
Dacht ook dat het waarheid was
Tot die dag, toen ik keek in zijn tas

IK viel bijna achterover van schrik
Daarna ben ik twintig dagen
van streek geweest, en iedereen was
om mij bevreesd
Toen heb ik mijn leven weer opgenomen

Willie was ooit de man van mijn dromen
Gitzwart haar en hemelsblauwe ogen
Ogen die zovaak bedrogen
Maar lol hebben we samen veel gehad
Hij was een Zuid Duitser en erg apart

Met zijn Porsche Carrera voeren we over land
Mijn Ouders bezoeken in Nederland
Naar Oostenrijk en Zwitserland
Eenmaal samen met Willie,
Verloor je je verstand.

Ten heden daage is Willie oud en moe
Hij woont in zijn geboortedorp en hoe
Een mooie villa boven op een berg
Maar hij is ziek, en gaat het ziekenhuis
in en uit. Ach Willie toch, jij schavuit.

Ich danke dir fur diesse zeit, lebwohl !

THEA ROELOFS 3 aug 2010

Jou ogen

Zo glinsterend en lief
Laten mijn hart trillen
En ik zou zo graag
eens willen
Jou te omarmen
Op een eerlijke manier
Kom heerlijk lief,
kom toch eens hier

Laat me je zeggen
Hoeveel ik van je hou
En dat ik mijn hele leven,
alleen gewacht heb op jou
Nee, nooit eerder
had ik dit gevoel
Kom heerlijk lief
Jij bent mijn doel

Ik voel het gieren
door mijn lijf
Echt waar dit is liefde
buiten aller kijf.
Geef dit gevoel niet weg
En zeg me schat
Dat het precies zo is bij jou

En blijf me dan a.u.b. trouw!

THEA ROELOFS 13 okt.2010

Imolee

Dapper klein meisje
Je bent door je Pappa en Mamma,
Bevrijdt uit een troosteloos bestaan
Maar nu kun je als kleine prinses,
Door het leven gaan

De melancholiek in je oogjes
zal blijven
En ooit eens vraag je,
Waar kom ik vandaan
Dan zullen je ouders
Naast jou staan

Zij zullen je tranen drogen
Jou wiegen op de wind
Want van nu af aan,
Ben je hun dierbaar kind

Thea Roelofs 30july2010

Hallo schoonbroer Jan

Hoog daar boven op die wolk
Een groet vanuit de aarde
Van ons simpel aardvolk
Ik wil je bedanken
Voor het helpen van Mam

Maar misschien zie je haar ook
daar boven wel
En als het kan
Geef haar een dikke knuffel van mij,
En misschien is Pappie er dan
ook wel bij.

Ik mis jullie allemaal
Zo heel erg veel
Soms gaat het goed
Maar soms wordt het te veel
Een kusje voor Verena
Op haar wang

Vertel haar dat ik van haar hou
En erg naar haar verlang
Eigenlijk van jullie allemaal
Mijn leven lang.

THEA ROELOFS JULY 20-2010

Fatsoen

Hoe kan de Overheid dit nou doen,
Bezuinigen op Bejaardentehuizen en pensioen,
En op Artsen en Chirugen, hebben ze geen fatsoen?
Artsen kunnen zoveel goed doen.
Ze hameren en timmeren ons lichaam gezondheid in
Ze vechten voor jou leven, en dat heeft zin.

Dank u wel de Arts die jou kind heeft gered
En zo,n kindje loopt weer met pret
Nee, Overheid, heb toch fatsoen
Geef Artsen een goed Salaris
En ouderen een goed pensioen
Want Ouderen zijn het waard
Dat de Staat over hen waakt

Men wordt gebrekkig en oud, je lichaam broos
En je hoopt zo, dat iemand van je houdt
En nee, dom zijn de ouderen beslist niet
Want ooit dansten zij ook, en waren verliefd
Het leven maakte hen wijs, maar dat leven
had ook zijn prijs.

Geef de ouderen, en de artsen hun Status terug
Dan merkt U als Overheid al vlug
U heeft Uw fatsoen terug!!!

THEA ROELOFS 18-8-2010

Droomstel

Hij was Arts in een ziekenhuis
En zijn vrouw was een Lady
Naar de buiten wereld toe,
Speelden beiden graag komedie
De rol van een succesvol aardig paar

Maar helaas het tegendeel
was waar.
Hij de Arts ging veel op congres,
En stortte zich op z,n werk
En de mooie Lady deed veel
liefdadigheidswerk voor de kerk

Maar een maal samen thuis,
Kon hij zich niet vinden in haar belang
En wilde hij haar wel plakken,
Achter het behang
De mooie vrouw werd depressief

Zij greep uit wanhoop naar de fles
Begon te drinken, en dat gaf hem de rest
Hij bracht haar onder, in een kliniek
En vertelde iedereen, mijn vrouw is ziek
Dirk hun enige zoon, was daardoor steeds alleen

En bij Dirk thuis waren Party,s
Zoals bij geen een
Met veel wijn, en kaarsen bij de swimmingpool
Ja, dat was supercool
Maar nooit is het nog goed gekomen

Met het droomstel en hun dromen
Deze verloren zich in modderstromen
En verdorden in droog zand
En Dirk stond als enig kind, alleen
aan de kant

En hij keek toe, hoe hij verloor
Zijn Pa en zijn Moe!!

THEA ROELOFS 16 aug. 2010

Zomer voorbij

Het zonlicht schijnt nog door de groene bladeren,
aan de overkant van de straat
Toch is het voor deze groene blaadjes,
straks ook te laat
De herfst is in aantocht
En 's nachts, is het al kil

Mijn vissen worden al slomer
En zo God wil, zie ik ze terug
in het voorjaar volgend jaar
Maar voorlopig slapen ze onder
de lelies nog bij elkaar

De vliegenzwammen komen uit de grond
Met hun mooi gespikkeld dakje
Waar eens kabouter Spillebeen op stond
Ik laat ze mooi in mijn tuintje staan
Ja, Ja, de zomer, die kan nu echt gaan!

THEA ROELOFS 18-10-2010

Vriendschap

Als je bij Edirne komt over de grens,
en je rijdt tot kort voor Istanbul.
De zon komt pas op en de Stad
heeft zo,n koperen gloed
Dan is het net als of je stapt in een
sprookjesboek.

Een klein herdertje,
staat z,n schapen te hoeden
En ik ga bij hem zitten, op een steen
Het kleine herdertje laat zijn schapen,
springen over zijn schapenstok heen.
We lachen met elkaar, het herdertje is blij

Ik geef hem een dikke munt
die ik hem met liefde gun.
Zwaai nog even dag, dag, dag.
Omdat ik leuke lieve kinderen mag
We rijden verder naar onze vrienden
in de Stad
Waar we met open armen worden ontvangen
Want vriendschap, betekend in Istanbul nog wat.

Hun huis staat kompleet voor ons open
Nee, niets hoeven wij te kopen
Vriendschap heeft hier geen prijs
Dank je wel lieve vrienden,
In dit sprookjesparadijs.

THEA ROELOFS 21-10-2010

REGEN

De regen valt in bakken uit de lucht
Stroomt in de garage, en o, diepe zucht
Het is dweilen tegen de stroom in,
Het heeft eigenlijk geen zin
O, wat moet ik nu toch doen

Mijn rug doet al pijn
En ik kan dit niet meer aan
In mijn leven heb ik al teveel gedaan
Maar gelukkig, de regen houdt al op
Dan werken we nog even verder,
met dit strop.

De brandweer komt en ziet,
Alles onder controle, en gaat
sobiet door naar een ander huis
Waar ook water stroomt in huis
Eindelijk is het euvel geklaard

...........En dan komt mijn man Te laat……..!!

THEA ROELOFS 1-9-2010

Meisje

Ze is in onze straat
komen wonen
Na een lange reis
uit een ver land
Ze heeft melancholieke ogen
en haar huid is ebbenhout gebrand

Met haar gaat alles
zo wonderbaarlijk snel
Ze spreekt al onze taal
en andere kinderen
kent ze allemaal
Ze speelt en fietst
en je ziet dat ze geniet

Mijn komplimenten voor de ouders
van dit kind
Hun yupstyle ruilden zij in,
om vader en moeder te zijn
en te zorgen voor dit meisje,
nu nog klein.

Haar toekomst is mysterie,
maar ik weet het zeker.
Dit meisje wordt dokter,
later maakt ze mensen
in haar thuisland beter

THEA ROELOFS 29 july 2010

Ingenieur uit lingen

Net uit Duitsland terug
Zag ik hem al vlug
In de Twenty Seven notabene
Ik hoorde een woord dat de
Bayer zegt als geen ene,
Het stop woord, Gell

Stom verbaasd en zover van
München vandaan, hoorde ik me
het verhaal van deze Augsburger aan.
Hij was ingenieur in Lingen
en moest daar tijdelijk iets beginnen

Er ontstond een vriendschap
en hij haalde me op in Enschede
van mijn werk.
En daar bij de oude kerk
vroeg hij me om mee te gaan
naar Zandvoort

De autoraces gingen daar beginnen
en dat was wel iets voor deze Ingenieur
uit Lingen. Samen gingen we aan de haal.
Daarna niet naar huis, maar naar München,
daar gingen we met vrienden,
naar een theater, in een geleend
nerzjasje, wat een flater

Maar zo zorgeloos en zoveel plezier
ach mensen, we leven maar eenmaal hier

THEA ROELOFS 1-9-2010

Herfst

De wind waait hard door de bomen,
En dat is niet zo,n goed omen
Want het wordt al kouder
En s,avonds gaan al vroeger de
lampen aan, en het mooie weer
Sluipt stilletjes bij ons vandaan.

Maar ook de Herfst heeft zijn bekoring
Als de bladeren kleuren, oranje geel en bruin
En je kijkt weer in zo,n kale tuin
Dan blijf je lekker bij de open haard
Knusheid en gezelligheid is ook wat waard

Met kerst weer struinen, langs winkels
Voor een mooi cadeau
Hete chocolademelk drinken ho, ho,
Ach , elk jaargetijde kent zijn geluk
Daarom kan dit jaar voor mij
Niet meer stuk!!...

Forel

Weet je wel
Een forel is heel snel
Altijd zwemt hij
Tegenop de stroom
Zonder moeite
Zonder schroom

Maar soms maakt hij,
Een bokkesprongetje omhoog
Heel even lijkt het,
Alsof hij door de lucht vloog
Een forel is toch bijzonder

Want wij mensen kunnen dat niet,
Steeds tegen de stroom in gaan
Dan is het gauw
Met onze rust gedaan.

Go with the flow
Dat is simpel als wat
Maar vergeet niet dat,
Jou eigen intresses worden erkend
Omdat dat, jij jezelf waard bent!!

THEA ROELOFS 20 july 2010

Eenzaam

Ik voel me eenzaam, alleen en moe
Eventjes ben ik niet aan mensen toe.
Ik heb mijn Familie verloren, en dat doet pijn
Even pas op de plaats, voor de rest van het zijn
Mijn dagelijkse beslommeringen doe ik gewoon
Want alles moet desondanks, wel schoon

Maar verder heb ik geen zin
nergens meerin
mijn hart huilt van oneindig verdriet
Maar niemand die dat ziet.
Maar onlangs kwam ik een man tegen
Die zei heel verlegen
Mevrouw, U heeft een schouderklopje nodig
U heeft zoveel verdriet

Tja hoe is dat nu mogelijk
Een vreemde, die dat ziet??
Deze man keek even in mijn ziel
Dank U wel Mijnheer
Een beetje troost voor een gekwetste ziel.

THEA ROELOFS 29 july 2010

Amerika

Mijn man en ik
zijn enige keren ook
in California geweest.
Eerst naar San Fransico, een week
de Stad van Flower Power en feest.
Dan doorrijden in een huurauto,
langs de mooie kust

Dat voelde als de Ultime vrijheid
Voor iedereen haast een Must.
Met muziek uit de zestiger jaren
THE REAL CALIFORNIADREAMING,
en bloemen in je haren
In Santa Monica fietsen
langs het strand, op naar Venicebeach
Heerlijk zon verbrandt

De huizen trip in Los Angeles
Was ook heel interessant
De villa’s bekijken van Liz Taylor,
Cher, Simpson en Bratt Pitt.
Wandelen op Melrose Place
dat was een kik.

Een tweede keer gingen we,
nog door naar Hawaï.
En boy oh, boy, dat was niet saai
We hebben genoten, het was fijn
en dankbaar dat we daar mochten zijn.

THEA ROELOFS 27 july 2010