Wijsheid.

Altijd ben ik een mensen mens geweest.
Ik werkte in de modebranche, en klede
met liefde voor mijn vak, vrouwen mooi aan.
Zovaak heb ik huilende vrouwen,
in de paskamer gehad
Over hun nog te dikke buik,
na hun zwangerschap

Of over hun onuitgesproken kommer
en smart. Maar ook als ze vonden,
dat ik een leuke kleur lipstick op had.
Latere gesprekken aan de koffietafel,
in mijn mooie zaak
Hoorde ik geheimen, zoals het leven ze maakt

Nee, niemand maakt me nog iets wijs
Het leven heeft voor iedereen zijn prijs
Zovaak is het anders, als wat je ziet.
Maar ik zeg alleen, probeer toch dat je geniet
Het leven is te kort, om treurig te zijn
En ach, wij mensen zijn maar zo klein!!

THEA ROELOFS 31-8-2010

Vlinder

Een rupsenpop hangend
aan een boom
Wachtend tot hij zich
ontpoppen kan
Tot een vlinder zo schoon

Hij gaat fladderen
van bloem tot bloem
En soms, heel soms
Kust hij lichtelijk
een mensenarm
En raakt hij even in de ban

Van geuren hem zo vreemd,
en toch zo vertrouwd
Omdat de mens ook,
van vlinders houdt
Ze koesteren elkaars schoon
O, lieve vlinder
Leef jou vlinders droom!!

THEA ROELOFS 13 okt. 2010

Paradox

Als ik lang thuis zit, wil ik weg
Eindelijk mijn koffers pakken,
en lekker weg.
Er valt een last van mijn schouders,
Op weg naar Schiphol
Eindelijk heerlijk, niets is meer te dol.
Andere landen andere zeden
Mooie Wereldsteden.

Maar dan opeens, plotsklaps
mis ik mijn dierbaren van thuis
Begin ik te denken,
wat doe ik toch zover van huis?
Waarom wil ik toch altijd weg?
Het is net of een stem zegt,
Je geliefden zitten thuis
Kom op, wat doe je zover van huis

Ik vraag mijn echtgenoot,
het is misschien wel idioot,
maar kun je een stukje reis annuleren
Ik zou het heel erg waarderen
als we sneller naar huis konden gaan,
IK mis mijn zoon, en mijn dieren,
wel te verstaan

Al het dierbare heb ik daar thuis
Asjeblieft lieve Man, breng me weer thuis

THEA ROELOFS 1-9-2010

In memoriam Black-boy

Hij was me zo lief.
mijn dierbare shetlandruin,
zo vrolijk en sportief
Hij en Beauty-girl, waren
Samen geboren op een wei.

Toen kocht ik ze allebei
Ik heb zo genoten van deze twee,
veelal vrolijk, soms gedwee.
Tot dat blacky werd hoefbevangen
en hij stil stond in de wei

We haalden er een dierenarts erbij
Deze vertelde, dat ik beter Blacky
kon laten inslapen, De man was arrogant,
ons vond hij ook domme schapen.

Ik heb gehuild, gebedeld, en getierd,
De man vertrok geen spier
Ja we waren dom en naïef
en deden toch maar wat hij ons ried

Maar nog steeds na 15 jaren,
en heel wat jaren meer ervaren
wordt ik misselijk van verdriet
en ben ik woedend en niet te bedaren,
Met hoefbevangenheid hoeft een dier,
niet dood.

Deze dierenarts was een malloot.
Beauty miste Blacky zo,
dat ze een plank uit de stal,
Opat als brood.

Nooit is Beauty meer hetzefde geworden
Lang niet meer vrolijk, en altijd huid problemen
Wel nog steeds gesteld op mij
Ook al heeft ze nog vijf andere pony,s
aan haar zij.
Toch staat Beauty in de stal graag alleen
in haar dromen, heeft ze dan,
Misschien Black-boy om haar heen.

.........Vergeef onze domheid Blacky.

THEA ROELOFS 12 july 2010
Het zijn de mensen die falen tegen over een dier zo sorry!

Hengelo

Hengelo is niet mijn geboortestad
Daar ik een buitenlandse moeder had
Wel heb ik hier mijn jeugd, deelwijze
verbracht, en ik kan U zeggen.
Hengelo is een leuke stad

Reuze gezellig op woensdag
Ook s,avonds heerlijk druk
Steevast naar kolstee voor
koffie of ijs.
Ergens een patatje eten
Samen met Reini Deijs

Ook Leni Jansen was mijn
beste vriendin
Helaas ook uit het oog verloren,
Maar we hadden veel plezier met
de solex van Gerrit, waarmee ik reed
tegen de muur.

Met Jan en Ans en Fredine v.d. kreeft
Samen hebben we veel lol beleeft.
Bij de Roeti toeti dat was gijn
Aansluitend naar de Twenti Seven
Als af sluitings lijn
Ja jongens dat was eindeloos leuk
Zorgeloos plezier,zonder peuk,
Alleen dansen , dat was echt leuk.

THEA ROELOFS 1 aug. 2010

Floris

Het was op een regenachtige
zondagmorgen,
toen ik hem vond
Een klein hoopje ellende,
en oogjes zo groen, en rond.

Ik was gelijk helemaal van de kaart
en om deze kleine pluizebal
te redden, was me veel waard.
We gingen naar de buren
om wat kattenbrokjes te vragen

En gingen toen dit kleine katertje
op onze zolder dragen.
Hij moest ook een naam krijgen
We noemden hem Floris
omdat dit zo leuk klingt

En dit kleine katje werd mooi,
en flink
Op de Nijkamphoeve voelde
hij zich thuis.
En al gauw ving hij een muis,

en legde deze voor mijn voeten
Het was floris zijn troffee aan mij
De volgende dag lei hij nog een
muisje erbij.
Helaas na dit tweede muis avontuur,

Was ons geluk nog van korte duur
Floris ging over straat
en die onverlaat reed hem
voor onze ogen dood
Floris mijn baby - katje,

ik vergeet je nooit

THEA ROELOFS 15juni2010

Een vriend

Hij was een vriend van mijn vader
En ook speelde hij prachtig accordeon
Heel soms, dansten mijn ouders,
vrolijk op zijn song
Wij hielden thuis veel van muziek
En zongen en floten, vaak bij de afwas,
Een hoog lied

De vriend van mijn vader
Was al zeven jaren verloofd
Maar plotseling was de liefde,
Van zijn verloofde gedoofd
Ze wilde hem opeens niet meer
En de vriend begreep helemaal niets meer

De accordeon bleef staan in de hoek
De vrolijkheid was ookal zoek
Dit was het begin van een einde
En je zag hoe hij weg kwijnde
Hij werd ouder en ouder, en ook nog kaal
Nee, nooit ging hij met een andere vrouw,
aan de haal.

Het leven had hem gebroken!
En dat is de moraal, van dit waar gebeurd verhaal!

THEA ROELOFS 17 aug. 2010

Zonnekind

Zachtjes deint een bloem,
op de wind.
Kom hier, mijn lief zonnekind
Pluk me, en zet me in jou huis.
Want bij jou voel ik me thuis.

Met mijn mooie kleuren
zal ik jou hart verwarmen
En jij geeft me water
zodat ik niet verdorst
Kom lief zonnekind
Laat me niet meer los.

Jou stralen zullen me omarmen
En ik geef je vreugde
Voor dit moment
Kom lief zonnekind
Zo dat ik kan geuren
Vol harmonie, zo ongekend

THEA ROELOFS 17 okt.2010

Weet je,

Weet je, soms ben ik voorbarig en snel.
Vaak laat ik direct mijn gevoel zien,
en dan raak ik in de knel.
Mensen snappen dit eenvoudig niet.
Dit is Nederland, daar doet men dat niet.
Vaak ook weten ze met mij geen raad,
Vinden ze me apart, of te gemaakt.

Denken ze: Met die dus wel.
En dan kom ik weer in de knel
Omdat ,dat totaal anders is.
En ik vind het een compleet gemis
van socialisering en vriendelijkheid.
Soms een aanraking, eventjes hup vooruit
Waar zijn die mensen?
Zijn die soms de Wereld uit?

Ach ja, ik vergat even, we zitten in de Gooise tijd
De Kakkers die Kakkers willen zijn ten spijt.
Neen, een Kakker ben ik dus niet,
en dat zeg ik ook subiet.
Want ik heb wel.
En een kakker dus niet!!

THEA ROELOFS 18-10-2010

Sinterklaas

Het was sinterklaasavond in december
Met veel sneeuw en ijs
De schemerlampen branden,
En gezelligheid kende geen prijs

Mijn vader deed nog gauw wat kolen
In de haard
Want de kado,s lagen klaar
En ons kinderen was dat heel wat waard

Maar plotseling kreeg sinterklaas
Een ander verhaal.
Plotseling was er heel veel kabaal
Mijn Vader sloeg met de kolenkit
Door het glas van de haard

Mijn Moeder begon te huilen
En sinterklaas was haar niets
meer waard
Wij kinderen werden ook bang
En vroegen: Mammi wat nu dan?

Ze zei: We worden nu allemaal vergast
Maar m,n Vader zei, zo erg is het niet.
Weet je, ik rijd even naar zwarte piet
Die heeft vast wel glas in zijn buis
Ik kom zo direkt weer thuis

Mijn Pa, was een man van woord
En deed zoals het hoort
Hij fixste alles heel snel
En plotseling was alles in orde
Zo wonderlijk wel

Nooit heb ik deze sinterklaas vergeten
De avond werd nog gezellig en fijn
Met mooie geschenken en liefdevol
.............Samen zijn!

THEA ROELOFS 3 aug. 2010

Mijn vriend Willie

Was de eerste man waarmee ik
toekomstplannen had
Helaas had hij ,,zonder dat ik het wist”
In elke Stad een andere schat.

Hij lag op zijn knieen
Om mij te vertellen
Hoeveel hij van me hield
En ik naive en onbezonnen
Dacht ook dat het waarheid was
Tot die dag, toen ik keek in zijn tas

IK viel bijna achterover van schrik
Daarna ben ik twintig dagen
van streek geweest, en iedereen was
om mij bevreesd
Toen heb ik mijn leven weer opgenomen

Willie was ooit de man van mijn dromen
Gitzwart haar en hemelsblauwe ogen
Ogen die zovaak bedrogen
Maar lol hebben we samen veel gehad
Hij was een Zuid Duitser en erg apart

Met zijn Porsche Carrera voeren we over land
Mijn Ouders bezoeken in Nederland
Naar Oostenrijk en Zwitserland
Eenmaal samen met Willie,
Verloor je je verstand.

Ten heden daage is Willie oud en moe
Hij woont in zijn geboortedorp en hoe
Een mooie villa boven op een berg
Maar hij is ziek, en gaat het ziekenhuis
in en uit. Ach Willie toch, jij schavuit.

Ich danke dir fur diesse zeit, lebwohl !

THEA ROELOFS 3 aug 2010

Jou ogen

Zo glinsterend en lief
Laten mijn hart trillen
En ik zou zo graag
eens willen
Jou te omarmen
Op een eerlijke manier
Kom heerlijk lief,
kom toch eens hier

Laat me je zeggen
Hoeveel ik van je hou
En dat ik mijn hele leven,
alleen gewacht heb op jou
Nee, nooit eerder
had ik dit gevoel
Kom heerlijk lief
Jij bent mijn doel

Ik voel het gieren
door mijn lijf
Echt waar dit is liefde
buiten aller kijf.
Geef dit gevoel niet weg
En zeg me schat
Dat het precies zo is bij jou

En blijf me dan a.u.b. trouw!

THEA ROELOFS 13 okt.2010

Imolee

Dapper klein meisje
Je bent door je Pappa en Mamma,
Bevrijdt uit een troosteloos bestaan
Maar nu kun je als kleine prinses,
Door het leven gaan

De melancholiek in je oogjes
zal blijven
En ooit eens vraag je,
Waar kom ik vandaan
Dan zullen je ouders
Naast jou staan

Zij zullen je tranen drogen
Jou wiegen op de wind
Want van nu af aan,
Ben je hun dierbaar kind

Thea Roelofs 30july2010

Hallo schoonbroer Jan

Hoog daar boven op die wolk
Een groet vanuit de aarde
Van ons simpel aardvolk
Ik wil je bedanken
Voor het helpen van Mam

Maar misschien zie je haar ook
daar boven wel
En als het kan
Geef haar een dikke knuffel van mij,
En misschien is Pappie er dan
ook wel bij.

Ik mis jullie allemaal
Zo heel erg veel
Soms gaat het goed
Maar soms wordt het te veel
Een kusje voor Verena
Op haar wang

Vertel haar dat ik van haar hou
En erg naar haar verlang
Eigenlijk van jullie allemaal
Mijn leven lang.

THEA ROELOFS JULY 20-2010

Fatsoen

Hoe kan de Overheid dit nou doen,
Bezuinigen op Bejaardentehuizen en pensioen,
En op Artsen en Chirugen, hebben ze geen fatsoen?
Artsen kunnen zoveel goed doen.
Ze hameren en timmeren ons lichaam gezondheid in
Ze vechten voor jou leven, en dat heeft zin.

Dank u wel de Arts die jou kind heeft gered
En zo,n kindje loopt weer met pret
Nee, Overheid, heb toch fatsoen
Geef Artsen een goed Salaris
En ouderen een goed pensioen
Want Ouderen zijn het waard
Dat de Staat over hen waakt

Men wordt gebrekkig en oud, je lichaam broos
En je hoopt zo, dat iemand van je houdt
En nee, dom zijn de ouderen beslist niet
Want ooit dansten zij ook, en waren verliefd
Het leven maakte hen wijs, maar dat leven
had ook zijn prijs.

Geef de ouderen, en de artsen hun Status terug
Dan merkt U als Overheid al vlug
U heeft Uw fatsoen terug!!!

THEA ROELOFS 18-8-2010

Droomstel

Hij was Arts in een ziekenhuis
En zijn vrouw was een Lady
Naar de buiten wereld toe,
Speelden beiden graag komedie
De rol van een succesvol aardig paar

Maar helaas het tegendeel
was waar.
Hij de Arts ging veel op congres,
En stortte zich op z,n werk
En de mooie Lady deed veel
liefdadigheidswerk voor de kerk

Maar een maal samen thuis,
Kon hij zich niet vinden in haar belang
En wilde hij haar wel plakken,
Achter het behang
De mooie vrouw werd depressief

Zij greep uit wanhoop naar de fles
Begon te drinken, en dat gaf hem de rest
Hij bracht haar onder, in een kliniek
En vertelde iedereen, mijn vrouw is ziek
Dirk hun enige zoon, was daardoor steeds alleen

En bij Dirk thuis waren Party,s
Zoals bij geen een
Met veel wijn, en kaarsen bij de swimmingpool
Ja, dat was supercool
Maar nooit is het nog goed gekomen

Met het droomstel en hun dromen
Deze verloren zich in modderstromen
En verdorden in droog zand
En Dirk stond als enig kind, alleen
aan de kant

En hij keek toe, hoe hij verloor
Zijn Pa en zijn Moe!!

THEA ROELOFS 16 aug. 2010

Zomer voorbij

Het zonlicht schijnt nog door de groene bladeren,
aan de overkant van de straat
Toch is het voor deze groene blaadjes,
straks ook te laat
De herfst is in aantocht
En 's nachts, is het al kil

Mijn vissen worden al slomer
En zo God wil, zie ik ze terug
in het voorjaar volgend jaar
Maar voorlopig slapen ze onder
de lelies nog bij elkaar

De vliegenzwammen komen uit de grond
Met hun mooi gespikkeld dakje
Waar eens kabouter Spillebeen op stond
Ik laat ze mooi in mijn tuintje staan
Ja, Ja, de zomer, die kan nu echt gaan!

THEA ROELOFS 18-10-2010

Vriendschap

Als je bij Edirne komt over de grens,
en je rijdt tot kort voor Istanbul.
De zon komt pas op en de Stad
heeft zo,n koperen gloed
Dan is het net als of je stapt in een
sprookjesboek.

Een klein herdertje,
staat z,n schapen te hoeden
En ik ga bij hem zitten, op een steen
Het kleine herdertje laat zijn schapen,
springen over zijn schapenstok heen.
We lachen met elkaar, het herdertje is blij

Ik geef hem een dikke munt
die ik hem met liefde gun.
Zwaai nog even dag, dag, dag.
Omdat ik leuke lieve kinderen mag
We rijden verder naar onze vrienden
in de Stad
Waar we met open armen worden ontvangen
Want vriendschap, betekend in Istanbul nog wat.

Hun huis staat kompleet voor ons open
Nee, niets hoeven wij te kopen
Vriendschap heeft hier geen prijs
Dank je wel lieve vrienden,
In dit sprookjesparadijs.

THEA ROELOFS 21-10-2010

REGEN

De regen valt in bakken uit de lucht
Stroomt in de garage, en o, diepe zucht
Het is dweilen tegen de stroom in,
Het heeft eigenlijk geen zin
O, wat moet ik nu toch doen

Mijn rug doet al pijn
En ik kan dit niet meer aan
In mijn leven heb ik al teveel gedaan
Maar gelukkig, de regen houdt al op
Dan werken we nog even verder,
met dit strop.

De brandweer komt en ziet,
Alles onder controle, en gaat
sobiet door naar een ander huis
Waar ook water stroomt in huis
Eindelijk is het euvel geklaard

...........En dan komt mijn man Te laat……..!!

THEA ROELOFS 1-9-2010

Meisje

Ze is in onze straat
komen wonen
Na een lange reis
uit een ver land
Ze heeft melancholieke ogen
en haar huid is ebbenhout gebrand

Met haar gaat alles
zo wonderbaarlijk snel
Ze spreekt al onze taal
en andere kinderen
kent ze allemaal
Ze speelt en fietst
en je ziet dat ze geniet

Mijn komplimenten voor de ouders
van dit kind
Hun yupstyle ruilden zij in,
om vader en moeder te zijn
en te zorgen voor dit meisje,
nu nog klein.

Haar toekomst is mysterie,
maar ik weet het zeker.
Dit meisje wordt dokter,
later maakt ze mensen
in haar thuisland beter

THEA ROELOFS 29 july 2010

Ingenieur uit lingen

Net uit Duitsland terug
Zag ik hem al vlug
In de Twenty Seven notabene
Ik hoorde een woord dat de
Bayer zegt als geen ene,
Het stop woord, Gell

Stom verbaasd en zover van
München vandaan, hoorde ik me
het verhaal van deze Augsburger aan.
Hij was ingenieur in Lingen
en moest daar tijdelijk iets beginnen

Er ontstond een vriendschap
en hij haalde me op in Enschede
van mijn werk.
En daar bij de oude kerk
vroeg hij me om mee te gaan
naar Zandvoort

De autoraces gingen daar beginnen
en dat was wel iets voor deze Ingenieur
uit Lingen. Samen gingen we aan de haal.
Daarna niet naar huis, maar naar München,
daar gingen we met vrienden,
naar een theater, in een geleend
nerzjasje, wat een flater

Maar zo zorgeloos en zoveel plezier
ach mensen, we leven maar eenmaal hier

THEA ROELOFS 1-9-2010

Herfst

De wind waait hard door de bomen,
En dat is niet zo,n goed omen
Want het wordt al kouder
En s,avonds gaan al vroeger de
lampen aan, en het mooie weer
Sluipt stilletjes bij ons vandaan.

Maar ook de Herfst heeft zijn bekoring
Als de bladeren kleuren, oranje geel en bruin
En je kijkt weer in zo,n kale tuin
Dan blijf je lekker bij de open haard
Knusheid en gezelligheid is ook wat waard

Met kerst weer struinen, langs winkels
Voor een mooi cadeau
Hete chocolademelk drinken ho, ho,
Ach , elk jaargetijde kent zijn geluk
Daarom kan dit jaar voor mij
Niet meer stuk!!...

Forel

Weet je wel
Een forel is heel snel
Altijd zwemt hij
Tegenop de stroom
Zonder moeite
Zonder schroom

Maar soms maakt hij,
Een bokkesprongetje omhoog
Heel even lijkt het,
Alsof hij door de lucht vloog
Een forel is toch bijzonder

Want wij mensen kunnen dat niet,
Steeds tegen de stroom in gaan
Dan is het gauw
Met onze rust gedaan.

Go with the flow
Dat is simpel als wat
Maar vergeet niet dat,
Jou eigen intresses worden erkend
Omdat dat, jij jezelf waard bent!!

THEA ROELOFS 20 july 2010

Eenzaam

Ik voel me eenzaam, alleen en moe
Eventjes ben ik niet aan mensen toe.
Ik heb mijn Familie verloren, en dat doet pijn
Even pas op de plaats, voor de rest van het zijn
Mijn dagelijkse beslommeringen doe ik gewoon
Want alles moet desondanks, wel schoon

Maar verder heb ik geen zin
nergens meerin
mijn hart huilt van oneindig verdriet
Maar niemand die dat ziet.
Maar onlangs kwam ik een man tegen
Die zei heel verlegen
Mevrouw, U heeft een schouderklopje nodig
U heeft zoveel verdriet

Tja hoe is dat nu mogelijk
Een vreemde, die dat ziet??
Deze man keek even in mijn ziel
Dank U wel Mijnheer
Een beetje troost voor een gekwetste ziel.

THEA ROELOFS 29 july 2010

Amerika

Mijn man en ik
zijn enige keren ook
in California geweest.
Eerst naar San Fransico, een week
de Stad van Flower Power en feest.
Dan doorrijden in een huurauto,
langs de mooie kust

Dat voelde als de Ultime vrijheid
Voor iedereen haast een Must.
Met muziek uit de zestiger jaren
THE REAL CALIFORNIADREAMING,
en bloemen in je haren
In Santa Monica fietsen
langs het strand, op naar Venicebeach
Heerlijk zon verbrandt

De huizen trip in Los Angeles
Was ook heel interessant
De villa’s bekijken van Liz Taylor,
Cher, Simpson en Bratt Pitt.
Wandelen op Melrose Place
dat was een kik.

Een tweede keer gingen we,
nog door naar Hawaï.
En boy oh, boy, dat was niet saai
We hebben genoten, het was fijn
en dankbaar dat we daar mochten zijn.

THEA ROELOFS 27 july 2010

Zwaluwen

Zo eind april, gaat het meestal gebeuren
Op onze boerderij open we de staldeuren
Om de zwaluwen te verwelkomen,
Van hun lange trip
En ik heb dan ook echt schik
Als ik enkele paartjes zie.

Dan denk ik: Dapper klein genie,
Helemaal uit zo,n ver warm land
Terug naar hun oude nestjes,
Op het Hollandse platteland.
Jaren komen ze al in stal en schuur
Er hangen ook diverse nesten,
Aan balken en muur.

Men mag er beslist niet aankomen
Ook aan de jongen niet
Omdat ze dan niet meer gevoederd worden,
Door de ouders niet
Maar zovele jaren zwaluwen plezier
Weten we dat ook, en doen we dat niet hier.

We zorgen voor fruit en water in de tuin
En geven de zwaluwen hun ruim
Lief, klein zwaluw-genie
Ik ben zo blij dat ik je weer zie.

Thea Roelofs 10 juni 2010

Zoon

Ik ben in een ander land
Uit een buitenlandse Moeder geboren
Dus ben ik een halve allochtoon
En ook ben ik moeder van een zoon

Mijn zoon is hollandser als ik
En soms begrijpt hij z,n moeder niet,
En denkt dan, shit,
Wat overdrijft mijn moeder toch steeds.

Maar dat komt door mijn jeugd,
En een reeks van andere ervaringen,
Al op gedaan
Terwijl hij rustig is, snapt hij niet,
Dat ik hem besparen wil verdriet

Ik weet, ik doe dat verkeerd
Want men heeft me geleerd
Dat ook hij zelf zijn hoofd moet stoten
In dit bestaan, om sterker door gaan

Maar als ik hem daarin nu steunen kan,
ten slotte ben ik toch zijn mam
Daar waar hij altijd terecht kan
In goed en in kwaad

Nee, Nee, het loopt niet zo,n vaart
Want ik ben er altijd voor mijn gezin
Tja, nu zijn we weer bij het begin.
Een moeder, is en blijft .....MOEDER!!


Thea Roelofs 6 juni 2010

Verleden

Langs de straten, van weleer
Daar galmen nog steeds,
Jou voetstappen weer.
En in het land van ooit,
Mocht ik voelen, zo gekooid.
Hoe het was om Moeder te zijn
Mijn zoon, hij was nog zo klein.

Het was een never ending story ten top
Met zo’n klein mensje in dop
Het gaf me vleugels
En ook een weidse blik
Het gaf me de kik me niet te laten verslaan
Met mijn zoon kon ik alles aan
Ik sloot mijn ogen, voor rond om mij heen
Wat telde waren wij alleen.

De straten van weleer
Die tellen niet meer
De galmen in mijn hoofd
Die zijn gedoofd
De cirkel is rond
Het boek is uit
Weg, weg JIJ, Schavuit
Het boek Verleden is uit!!

Thea Roelofs

Schilderen

Het doet me zo goed, om prachtige kleuren,
Te verwezenlijken op een doek.
De vrijheid die je voelt in jou hart
Maar ook de kleuren van jou smart
Een mooie idyllische plek
Voor altijd te vereeuwigen
Op jou linnendoek
Dat doet mijn kunstenaarshart goed

De wolken lucht en zee
Prachtige penseelstreken
Het geeft zoveel vree
En nog steeds ben ik heel verbaasd
Dat GOD me gaf dit talent
Rustig te schilderen
Terwijl er van alles, langs me heen rent.

Tekenen deed ik al mijn leven lang
In mijn oudershuis, op het behang,
Waren zelfportretten en gedichten
Zo mooi dat zelfs mijn ouders,
Er voor zwichten, ze weg te doen.

Dank u wel, Lieve Pa en Ma,
Nog steeds daarvoor een dikke zoen.
Jullie beiden zijn niet meer,
EN dat doet nog steeds zeer
Maar ik beloof U het goed te doen!!

Thea Roelofs 19 juni 2010

München

Eine Weltstadt mit Herz
Jedoch, dort gibt es auch viel Schmerz
Es saufen viele Menschen
Sich ein Loch im Bauch
mit die größen Pötte Bier
vom Hofbrauhaus

Dann liegen Sie verkommen
in der Gosse
Wo ist jetzt der gute Kumpel,
der alte Genosse
Verschwunden, ist die gute Bürgerpflicht
Raus mit dem Pack, der holt sich die Jicht!!

Aber dann ist da auch,
der charmanter Kerl, der sagt:
Schau mal einer her, zwei schöne Häschen
Komm kleines, komm doch her
Gehe mit mir Bitte aus

Weil du bist so schön, und heute ist föhn
Der steigt mir zum Kopfe
Komm mein Schatz, gib mich doch ein Kuss
Und sage mir was ich tun muss
Weil ich begehre Dich sehr
Komm kleines, komm doch her

Ich habe ein schönes Auto
und fahre Dich zum Starnberger See
Dort tanzen wir, und trinken Wein
Oder willst Du nur Tee?
Es ist mir egal, Du kriegst was Du willst
Du tanzt wie ein Engel, und Du fehlst mir sehr
Komm mein kleiner, komm doch her

Schmusen dass können die Bayern,
Kann ich Dir sagen
Schließlich habe ich dort gewohnt, vieler Jahren
Es ist meine Traumstadt, lange zeit gewesen
Aber heut, bin ich davon genesen
Von Jubel, Trubel, Heiterkeit

Aber froh bin ich doch, dass ich es dürfte erleben
Es hatt', mein Leben viel Erfüllung gegeben.
Heut, habe ich ruhe, und brauche nicht voran zu stehen
Heut, geht es um Gesundheit, und ein gutes Leben!!!

Thea Roelofs

Mooie Wolken

Ze drijven langs een blauwe hemel
In verschillende grijs tinten,
Maar soms ook wat geler
Op vrije vlaktes zie je dat goed
Hoe de ene wolk de andere ontmoet.

Ze geven elkaar een kus
En drijven verder
Ieder gaat zijn eigen richting uit
De weg van de avond- sterre
Als het donker wordt,
Zie je de wolken niet
Ze vallen weg in het grijze gebied

Hoe heerlijk is het,
Om zo’n wolk te zijn,
Zo frank en vrij te kunnen zweven
Boven alles verheven
En alles alleen maar fijn
Wolkje, O Wolkje, Laat mij, jou zijn!!

Thea Roelofs 19 juni 2010

Ming Sue

Ik heb zo'n lieve dierbare vriendin
Ik heb nooit woorden met haar,
En ze krijgt altijd haar zin.
Ze heet MING SUE en,
HET lijkt op Winnie de Phoe

Ze heeft ogen waarin de zeeën staan,
Zo diep, zo ondoorgrondelijk,
Zo heel erg wonderlijk
En ik hou zoveel van haar
Beiden zijn we een onafscheidelijk paar

Deze lieve mollige schat
O, als ik haar toch niet had.
Ik kan haar knuffelen, wanneer ik wil.
En ze is de spil in mijn bestaan,
Zo prachtig en zo lief

MING SUE dierbaar hartendief
Ze weet precies wat ze wil,
En ook slaapt ze veel, maar dat is juist de clou
Een Sharpei, is vaak zo moe
Je kunt ze niet meenemen , overal heen.

Voor dit hondenras is dat eerder gemeen
Het is een erfhond, die houdt van baas en huis
En buiten de poort, vindt hij het vaak niet pluis
Geuren die de scharpei niet kent,
Weert de hond ook consequent

Mooie trotse MING SUE
doe gauw je prachtige oogjes toe.
En slaap klein Mingske slaap
Een kus op je dikke honden snoet
want je ben zo zoet!!

Thea Roelofs 5 juni 2010

Mijn Vader Jan

Was een charmeur, en een grote knappe blonde man
Vrouwen liepen achter hem aan
En sjans had hij steeds te veel
De vrouwen deerden niet, dat hij met z’n kinderen liep

Mijn Vader werd daar een beetje verlegen van
Want ik 6 jarige zei dan:
Ik zeg het tegen Mam
Wat willen die vrouwen van jou?
Je hebt toch al een vrouw?

Hij lachte en zei:
Ach die vrouwen zijn toch gek
Ik maak maar grapjes
En doe ook een beetje gek
Ze denken nu ze hebben sjans

Maar lieve schat
Bij mij hebben ze geen kans
Ik hou van je Moeder
En wees niet bang
Het is voor mijn leven lang

Thea Roelofs 29 juni 2010

Mijn moeder

Mijn moeder werd oud
Maar had steeds veel verdriet
Ze had weliswaar reuma, en veel pijn,
Maar dat was het niet.
Ze keek ontgoocheld, haar omgeving rond
Het was alsof ze iets zocht,
En niet meer vond
En soms, zie daar,
Viel een stille traan op de grond

De teleurstelling over het leven
Was haar aan te zien.
Maar wat was het Mam,
Wat je wilde meer?
Jou depressies deden me zeer
Ik sloofde me uit, om je gelukkig te zien
En soms lukte me dat ook,
Voor een dagje of tien

Dan was geluk weer voorbij
Tot de dag dat je zei:
Thea ik moet me schamen
En ik vroeg: Mammi waarom?
Je zei: Omdat je goed bent, voor mij.
En ik bleef stom
Maar dit moment koester ik in mijn hart
Lieve Mammi je bent mijn schat.
Ik mis jou steeds meer,
Niets is meer zoals het was!!

Thea Roelofs 2010

Mijn Magnolia boom

Is een droom van wit-rose tulpen
Zo wonder schoon.
Ik weet nog dat, toen ik deze mee nam,
Naar de boerderij, Mijn Vader tegen me zei:
Laat deze boom maar hier staan,
Want die gaat jou daar ginds niet aan.

Maar Papa, dit keer had je het mis
Omdat er tussen mij en die boom liefde is
Elke boom heeft energie
En met liefde en gevoel breng je,
Zo,n Energie weer in mooie groei.

Nog steeds als ik weer ben op de boerderij,
Word ik van deze boom helemaal blij
Ik geef hem veel water en af en toe wat mest
En zo doet hij ook verder goed zijn best
Ons te verrukken met zijn schoon
Dank je wel, prachtige Tulpenboom!

Thea Roelofs 29 juni 2010

Mijn lieve Man

Hij is de kapitein
En ik zijn matroos
Die meestal alle zeilen hoos
Om ons levensschip te sturen,
Door de hoge golven heen

Wordt hij bedolven, van verdriet,
Als hij me enige dagen ooit,
Eens niet ziet
Als zijn potje niet is gekookt
Het vuurtje niet gestookt
het huis niet gedaan

Dan laat hij een stiekem een traan,
En hij verzint een verhaaltje klein
Om weer bij zijn matroosje te zijn
O, kapiteintje
Laat me nu maar gaan
Ik heb al zoveel gedaan
De knollen zijn op
Het schip is gestrand

Kom asjeblieft, geef me nu je hand
We gaan gezamenlijk aan land

Thea Roelofs 6 juli 2010

Mensen

Weet u, het is niet zo gemakkelijk,
Om mensen te bekoren.
Zeker niet degene, die zich aan een
vooroordeel gloren
Ik heb dan zoiets van, laat ze toch
denken wat ze willen
En weiger me te storen aan hun grillen.

Maar moeilijker wordt het, als ze zijn gemeen.
Dan kun je er bijna niet omheen
Dan moet je ze wel aan de kraag,
omdat hun gedrag is zo laag

Maar vaker zegt het meer over die mensen,
als over jou
En tja, waarom doen ze dat nou?
Nou dit is dus mensen eigen.
Ze willen gewoon hun zin krijgen
Meepraten over jou leven.

Terwijl jij ze nog geen vinger hebt gegeven
pakken zij jou hele hand
En daaraan heb ik nu zo het land
Want zeg nu eens eerlijk,
Ik kan toch over jou precies hetzelfde doen?
Domme Oen!!

Thea Roelofs 29 juni 2010

Mannen

Er zijn van die mannen
En het klinkt heel raar
Die kunnen met iemand samen zijn,
Maar zien zich niet als paar.
Ze lopen in en uit, en gaan hun eigen gang
En beslissen ook in jou belang

Ze zijn dominant en autoritair
En zo druk in de weer
Dat ze niet in de gaten hebben
Dat je weg kwijnt, onder hun oog
Nee, ik ben niet zielig
En ik hou het ook droog

Maar woedend ben ik na
Zoveel jaren wel
Want eindelijk ben ik nu zelf,
Ook eens in tel
Ik heb hard gewerkt
Mijn leven lang

Heb me weg gecijferd voor gezins belang
Ik ben hier, en nog niet dood
Kijk me aan, en zie me als vrouw
Dan vertel ik jou?....... …..
Dat ik niet meer,
Of juist nog steeds van jou hou!

Thea Roelofs 3 juli 2010

Engel

Het was op een reis in de emiraten
Ergens in zo’n superwinkel
Waren mijn man en ik samen,
Aan het praten.
Plotseling stond daar een klein vrouwtje,
Zeer ongewoon voor dat land

Ik dacht dat ik voor Vrouw Holle stond
Ze sprak me aan in vreemde taal
Zag dat ik die niet begreep en zei: Halleluja
Ik keek heel banaal, en met omhaal zei ik ook:
Halleluja.

Plots drong het tot me door
Dat deze dame, niet in dit straatbeeld hoorde
Ik zocht en zocht, waar was ze gebleven.
Maar ze was verdwenen, zo maar even!
Dit was zo apart en ongewoon

Een blozende, grijze, kleine , dikke persoon
Met helder blauwe ogen, en wijde rok
Zo ongewoon, met grijze knot.
Bijna dacht ik het is een droom
Of heb ik misschien een engel gesproken
Hoe wonderschoon………..HALLELUJA!

Thea Roelofs 7 juni 2010

Bomenwal

Ik ben verbaasd, en ook een beetje zuur
Omdat de mensen, rond om mij heen, niet
waarderen onze mooie natuur
Voor mijn deur een mooie natuurlijke bomenwal
Midden in de Stad, het is bijna een gouden gift.
Ja, echt waar, zo vind ik dat .

Maar de kinderen kunnen het afbreken
Zo, zonder moraal, of fatsoen
Want zeggen ze, het is maar gemeente plantsoen
Mij gaat het door merg en been
Waar moet het toch met deze jeugd heen?
Als ze nu al geen respect hebben voor groen
Wat zullen ze dan later doen?

Bomen geven energie en zuivere lucht,
In deze wijk. De narcissen maken alles vrolijk
En groeien zo vol vlijt, daar horen geen kinderen
door heen te lopen , of door hen worden afgebroken.
Geef uw kind waarden en normen mee
Respect voor ouderdom dan is het okay

Want echt waar, het kan nooit zo zijn
Dat deze kinderen nog maar zo klein
Kunnen beslissen over leven en dood
Want weet U Mijnheer of mevrouw
Die Wilgenboom die is in NOOD!

Thea Roelofs 10 juni 2010

Bezit.

Mensen zitten vandaag de dag
Erg materieel in elkaar
Ze willen een nog mooier
Huis, twee auto,s
Een boot op de ijssel
Welja, toe maar

Maar op een gegeven moment
Dan ben je zo moe
En ben je eventjes,
Aan niets meer toe
Je droomt over die rode
Plunjezak met stok

En je begint te denken
Over je vrijheid, zonder wrok
Wat zou het leuk zijn en fijn
Om gewoon eventjes
Zwerver te zijn

Geen kapsones, geen lasten,
geen zorgen, geen overvolle agenda
voor morgen
Alleen heden en nu.

OF ben ik nu weer te cru?

Thea Roelofs 11 juli 2010

Avondrood

Zoveel heb ik van het leven gehouden
En zo vrolijk heb ik altijd geleefd
Van jou heb ik ook zoveel gehouden
Maar je bracht me zoveel leed

Nachten lag ik wakker, om het verdriet
Wat ik had in mijn hart
Ik voelde me zo nederig,
Zo vol van smart

Zo gekwetst en in de steek gelaten
Zo onbegrepen en gedropt
Van mijn vrolijk leven,
Kwam ik in een levensflop

Mijn engelen heb ik aangeroepen
Me te verlossen, en te helpen,
uit de nood, helaas was het toen al,
AVONDROOD!!

Thea roelofs 2006

Airport Kai-tak

De ouwe airport van Hongkong
Vond ik interessant en fijn
Allemaal zat je bij elkaar
En de hele wereld, trof je daar
Indiase mannen met hun Harem,
En ook nog kleine kindjes erbij.
Eens stond een Mongoolse, of
Koreaanse voor mij.

Ze keek me enige minuten
Zwijgen aan
En ik dacht, wat moet ik hier
Nu weer mee aan
Maar plotseling ging ze liggen
achter mij, en met veel gegaap
Viel ze zomaar in slaap
Wonderlijke dingen maakte je mee!

Ooit in een snelle run, naar ons toestel
Samen pratend met mijn man
Sprak ook plotseling die jongeman mee
Hij zei: Goedendag, een Nederlander dus.
Ik gaf hem snel een handkus

We moesten rennen het vliegtuig vertrok
Het zat vol tot in de nok
We gingen naar huis
En dat is ook weer fijn
Want hier zijn mijn dierbaren
Bij wie ik heel graag wil zijn!!

Dubai

Daar ben ik al zo vaak geweest.
Het gele zand, de gesluierde vrouwen
Mannen met tulbanden het meest
Het sprookje van, Duizend en een nacht.
Geschenken zo onverwacht.
De zon die onder gaat, in een rode bal
Een kameel die zakt op de grond,
Hij slaapt al.

Hoe prettig al die luxe en plezier
De drukte bij de creek van boten,
Van ver, naar hier.
De stilte in gebet.
Gloeiende hitte, drukt soms de pret

Maar binnen is het koel, en aangenaam
Met mooie winkels, bijzonder van naam
Dit is Dubai, een sprookjesparadijs
Hier hoop ik nog heel vaak te komen,
Lekker liggend onder een palm, en weg dromen

Ik geniet van dit woestijnland
Waar de hete zon je huid verbrandt
Waar het eten lekker is en goed
En waar de bonbons zijn, zo heerlijk zoet
En de mooiste paarden van de wereld
Is dat niet allemaal heerlijk?

Thea Roelofs, donderdag 20 mei 2010.

Een mooie zomerdag.

Een mooie zomerdag
Een zon, die totaal lacht
Aan een super blauwe hemel
Vandaag eventjes geen gezemel
Maar lekker naar het strand

Heerlijk even in het water
Weg spoelen die kater van de
Sneeuw regen en kou
Het is de zon, waarvan ik hou

Genietend van het zilte nat
Lekker spetteren, so whatt.
Kom geef me nu je hand
Dan zwemmen we naar de overkant.

Waar ik je zal houden in mijn armen
En ook je hart zal verwarmen
Dan zwemmen we weer langzaam terug
Kom m’n liefste, vlug, vlug, vlug!

Thea Roelofs, 30 mei 2010.

Gedicht voor Annette.

Er was ooit eens een meisje
Met een huidje van satijn
Ze had mooie heldere ogen,
En haren als jasmijn.

Ze was vrolijk, en had de mensen lief
Daar door werd ze mijn hartedief
Helaas het meisje ging vaak treuren,
Omdat ze verloor haar lief.

Soms was ze niet meer aardig
En dat bezorgde ook veel grief
Maar ik wist, van de prins
Die haar zou kussen.

Die haar hart zou maken; VRIJ!
Dat maakte het mooie meisje weer blij,
En huppelde samen met haar Prins,
Zij aan zij ,langs wegen en wei.

Dit is geen legende, maar gewoon een feit.
Sprookjes worden werkelijkheid
Het mooie meisje is nu een prinsesje
En kan doen en laten wat ze wil.

En alle anderen ?
Ach, die zijn nu even ….Stil !

Reizen.

Ik reis zo graag over land, en over zee
Ik neem mijn mooiste herinneringen mee,
Van blank zand, en zilte zout.
De warmte, waarvan ik zo houd.

De mysterie van een andere cultuur.
De passie, de liefde vol van vuur
Alle mensen heerlijk te vree
geen gejaag of stress, dat is passee.

Ik hou b.v. ook van China
En jeetje mina
Daar ben ik al bijna thuis
Ik ben daar zovaak al geweest
Dat het bijna is mijn tehuis.

Japan en Singapore, ook daar ben ik geweest,
Maar China trekt me nog het meest
Daar zit ik heel vaak over te dromen
En daar wil ik nog veelvuldig komen.

Dat gevoel zit diep in mijn hart
En dat is wel erg apart
Want ik blonde vrouw, van appels en bonen
Hoe komt het toch, dat ik in China wil wonen?

Thea Roelofs, 21 mei 2010.

Soulmate.

Mijn soulmate, ben ik tegen gekomen.
En dat had ik zelfs niet durven dromen.
Hij is iemand, die me kent als geen ander.
En hij vindt het niet nodig, die speciale franje.

Nee, voor hem ben ik goed, zoals ik ben
Met m’n grillen en mijn luimen
Hij gaat gewoon zitten duimen
Tot ik mijn dag weer heb, en dan is het goed.

Mijn incompleet figuur vindt hij mooi
En dat is toch zoet
Zijn kracht is onwaarschijnlijk
En ondanks het verschil van mens.

Heeft hij toch steeds de wens, dat ik blijf zijn vrouw.
Hij zegt: Ik hou zoveel van jou,
En ik heb je m’n hart gegeven
Zo zonder jou wil ik niet in dit leven.

Laten we ons leven maken mooi en fijn
Om ook in de toekomst gelukkig te zijn
Dit klinkt heel cliché, en eigenlijk ook wel raar
Maar weet U wat ? Het is wel waar!!

Thea Roelofs, 24 mei 2010

Voor mijn man Gerrit.

Als schilderes kijk je heel anders,
Naar b.v. een lucht.
Of naar vogels in een vlucht,
Op weg naar het zonnige zuiden.
Gaan toeters en bellen luiden
Van een ondergaande zon
Daar achter de blauwe horizon
Waar eens het leven begon.

Waar de kleuren in een vloeiend,
Zwaar oranje rood geel,
Een warme bal vol emotie en tafereel,
Zakt onder in donker groen.

Kom mijn lief, geef me nog een zoen.
Ik hou van jou, en weet je nog van toen?
Ik jou zag voor het eerst,
En dacht: Dit is de man die ik begeer.

Vloeiend over in een paarse nacht,
Mijn hart in helderrode liefde
Werd onder gebracht.
Nooit meer wakker worden, uit deze droom,

Bracht ik je onder in okergeel loom,
Zacht gevoel van tederheid.
Ja mijn lief ik ben bereid
Deze rozerode droom in eeuwigheid.
Samen met jou, te gaan
Tot het einde van dit bestaan.

Thea Roelofs.