Lief kraaitje ik ben je kwijt
En tot de dag van vandaag ,
Heb ik daarvan spijt
Nat en kaal vond ik je in het gras
Hield je in mijn handen ,
En merkte dat je nog in leven was
Ik bracht je in huis, zocht maden,
Doopte brood in melk
Hield je warm , zoals elke
Kraaimoeder zou doen
Vol liefde en hoop
Werd je langzaam groot
Je zat op mijn schouder
En poetste mijn tanden schoon
Ook ging je mee naar buiten
Maar o, grote hoon
We moesten op zakenreis
Toen ,we weer terug kwamen, was je weg
Dat was de prijs , zo onterecht
lieve Kraai, je was mijn vriendje
Jou aanhankelijkheid
Was zo wonderschoon
Ik ben je niet vergeten
En eens zie ik je weer,
in een ander leven
Thea Roelofs 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten