Voor mijn man Gerrit.

Als schilderes kijk je heel anders,
Naar b.v. een lucht.
Of naar vogels in een vlucht,
Op weg naar het zonnige zuiden.
Gaan toeters en bellen luiden
Van een ondergaande zon
Daar achter de blauwe horizon
Waar eens het leven begon.

Waar de kleuren in een vloeiend,
Zwaar oranje rood geel,
Een warme bal vol emotie en tafereel,
Zakt onder in donker groen.

Kom mijn lief, geef me nog een zoen.
Ik hou van jou, en weet je nog van toen?
Ik jou zag voor het eerst,
En dacht: Dit is de man die ik begeer.

Vloeiend over in een paarse nacht,
Mijn hart in helderrode liefde
Werd onder gebracht.
Nooit meer wakker worden, uit deze droom,

Bracht ik je onder in okergeel loom,
Zacht gevoel van tederheid.
Ja mijn lief ik ben bereid
Deze rozerode droom in eeuwigheid.
Samen met jou, te gaan
Tot het einde van dit bestaan.

Thea Roelofs.