Herkenning

Die blik, die oog opslag
Zo vreemd, en ook weer zo vertrouwd.
Die diepe doorgronding
Het maakte me behoorlijk benauwd
Dat gevoel van herkenning,
waar komt dat vandaan
Dat gevoel jou nooit meer,
te willen laten gaan.

Het lijkt, alsof het altijd,
zo heeft moeten zijn
Je bent me gestuurd, mijn vriend
Dat is heel bijzonder en fijn
Je kwam op mijn pad,
terwijl mijn leven dieptegang had
En je kleurde mijn dagen
van zwart naar blauw

En ik zeg je mijn schat,
dat ik van je hou
Ik wil het koesteren
diep in mijn hart
Omdat ik in dit leven,
veel gebrek aan liefde had
Kom, geef me nu eens een knuffel
En kus eens mijn mond.

Vertel me mijn liefste
Dat je me verstond

5 okt.2010 THEA ROELOFS