Als je bij Edirne komt over de grens,
en je rijdt tot kort voor Istanbul.
De zon komt pas op en de Stad
heeft zo,n koperen gloed
Dan is het net als of je stapt in een
sprookjesboek.
Een klein herdertje,
staat z,n schapen te hoeden
En ik ga bij hem zitten, op een steen
Het kleine herdertje laat zijn schapen,
springen over zijn schapenstok heen.
We lachen met elkaar, het herdertje is blij
Ik geef hem een dikke munt
die ik hem met liefde gun.
Zwaai nog even dag, dag, dag.
Omdat ik leuke lieve kinderen mag
We rijden verder naar onze vrienden
in de Stad
Waar we met open armen worden ontvangen
Want vriendschap, betekend in Istanbul nog wat.
Hun huis staat kompleet voor ons open
Nee, niets hoeven wij te kopen
Vriendschap heeft hier geen prijs
Dank je wel lieve vrienden,
In dit sprookjesparadijs.
THEA ROELOFS 21-10-2010
maandag 1 november 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten