Mannen

Er zijn van die mannen
En het klinkt heel raar
Die kunnen met iemand samen zijn,
Maar zien zich niet als paar.
Ze lopen in en uit, en gaan hun eigen gang
En beslissen ook in jou belang

Ze zijn dominant en autoritair
En zo druk in de weer
Dat ze niet in de gaten hebben
Dat je weg kwijnt, onder hun oog
Nee, ik ben niet zielig
En ik hou het ook droog

Maar woedend ben ik na
Zoveel jaren wel
Want eindelijk ben ik nu zelf,
Ook eens in tel
Ik heb hard gewerkt
Mijn leven lang

Heb me weg gecijferd voor gezins belang
Ik ben hier, en nog niet dood
Kijk me aan, en zie me als vrouw
Dan vertel ik jou?....... …..
Dat ik niet meer,
Of juist nog steeds van jou hou!

Thea Roelofs 3 juli 2010