Mijn moeder

Mijn moeder werd oud
Maar had steeds veel verdriet
Ze had weliswaar reuma, en veel pijn,
Maar dat was het niet.
Ze keek ontgoocheld, haar omgeving rond
Het was alsof ze iets zocht,
En niet meer vond
En soms, zie daar,
Viel een stille traan op de grond

De teleurstelling over het leven
Was haar aan te zien.
Maar wat was het Mam,
Wat je wilde meer?
Jou depressies deden me zeer
Ik sloofde me uit, om je gelukkig te zien
En soms lukte me dat ook,
Voor een dagje of tien

Dan was geluk weer voorbij
Tot de dag dat je zei:
Thea ik moet me schamen
En ik vroeg: Mammi waarom?
Je zei: Omdat je goed bent, voor mij.
En ik bleef stom
Maar dit moment koester ik in mijn hart
Lieve Mammi je bent mijn schat.
Ik mis jou steeds meer,
Niets is meer zoals het was!!

Thea Roelofs 2010