Verleden

Langs de straten, van weleer
Daar galmen nog steeds,
Jou voetstappen weer.
En in het land van ooit,
Mocht ik voelen, zo gekooid.
Hoe het was om Moeder te zijn
Mijn zoon, hij was nog zo klein.

Het was een never ending story ten top
Met zo’n klein mensje in dop
Het gaf me vleugels
En ook een weidse blik
Het gaf me de kik me niet te laten verslaan
Met mijn zoon kon ik alles aan
Ik sloot mijn ogen, voor rond om mij heen
Wat telde waren wij alleen.

De straten van weleer
Die tellen niet meer
De galmen in mijn hoofd
Die zijn gedoofd
De cirkel is rond
Het boek is uit
Weg, weg JIJ, Schavuit
Het boek Verleden is uit!!

Thea Roelofs